27 พฤษภาคม 2568
อาเซียน (ASEAN: Association of Southeast Asian Nations) คือ สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก่อตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรมในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ก่อตั้งเมื่อ: วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967)
สถานที่ลงนาม: กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
เอกสารสำคัญ: ปฏิญญากรุงเทพฯ (Bangkok Declaration)
ประเทศผู้ก่อตั้ง 5 ประเทศแรก ได้แก่:
ไทย
มาเลเซีย
อินโดนีเซีย
ฟิลิปปินส์
สิงคโปร์
ส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาค
เพิ่มความร่วมมือด้านเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม
ส่งเสริมความร่วมมือด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี
พัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในภูมิภาค
แก้ไขปัญหาความขัดแย้งด้วยสันติวิธี
ลำดับ ประเทศ ปีที่เข้าร่วม
1 ไทย 1967 (ผู้ก่อตั้ง)
2 มาเลเซีย 1967 (ผู้ก่อตั้ง)
3 อินโดนีเซีย 1967 (ผู้ก่อตั้ง)
4 ฟิลิปปินส์ 1967 (ผู้ก่อตั้ง)
5 สิงคโปร์ 1967 (ผู้ก่อตั้ง)
6 บรูไน 1984
7 เวียดนาม 1995
8 ลาว 1997
9 เมียนมา 1997
10 กัมพูชา 1999
ปัจจุบัน อาเซียนมีสมาชิก 10 ประเทศ
อาเซียนพลัส (ASEAN Plus) เป็นแนวทางความร่วมมือระหว่างประเทศสมาชิก อาเซียน 10 ประเทศ กับประเทศคู่เจรจาภายนอก โดยมีเป้าหมายเพื่อเสริมสร้างความร่วมมือด้านเศรษฐกิจ การเมือง ความมั่นคง และสังคมในระดับภูมิภาคและระดับโลก
ASEAN+1
รายละเอียด ความร่วมมือระหว่างอาเซียนกับประเทศคู่เจรจาแต่ละประเทศ (เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ สหรัฐฯ เป็นต้น)
ประเทศที่เข้าร่วม จีน, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, อินเดีย, สหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์, แคนาดา, รัสเซีย, สหภาพยุโรป
ASEAN+3
รายละเอียด ความร่วมมือระหว่างอาเซียน + จีน + ญี่ปุ่น + เกาหลีใต้
ประเทศที่เข้าร่วม อาเซียน 10 ประเทศ + จีน + ญี่ปุ่น + เกาหลีใต้
ASEAN+6
รายละเอียด ความร่วมมือที่ขยายจาก +3 เพิ่ม อินเดีย ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์
ประเทศที่เข้าร่วม ASEAN+3 + อินเดีย + ออสเตรเลีย + นิวซีแลนด์
EAS (East Asia Summit)
รายละเอียด เวทีระดับผู้นำอาเซียน + คู่เจรจาอีก 8 ประเทศ
ประเทศที่เข้าร่วม ASEAN+6 + สหรัฐอเมริกา + รัสเซีย
ASEAN+8
รายละเอียด รูปแบบการประชุมความมั่นคงในระดับภูมิภาค (ARF)
ประเทศที่เข้าร่วม รวมประเทศในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก และคู่เจรจาอื่น ๆ
ส่งเสริมการค้าและการลงทุน
เสริมสร้างความมั่นคงและความร่วมมือด้านภูมิรัฐศาสตร์
ประสานงานด้านสาธารณสุข สิ่งแวดล้อม และพลังงาน
พัฒนาระบบขนส่ง โครงสร้างพื้นฐาน และดิจิทัล
สร้างความร่วมมือในยามวิกฤต เช่น โรคระบาด ความมั่นคงทางอาหาร
ASEAN+3 Emergency Rice Reserve (APTERR) – สำรองข้าวยามฉุกเฉิน
RCEP (Regional Comprehensive Economic Partnership) – ความตกลงหุ้นส่วนเศรษฐกิจระดับภูมิภาค
East Asia Vision Group – วิสัยทัศน์ร่วมระยะยาวของเอเชียตะวันออก
เนื้อเพลง "The ASEAN Way" ซึ่งเป็น เพลงประจำสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ASEAN Anthem):
Raise our flag high, sky high
Embrace the pride in our heart
ASEAN we are bonded as one
Looking out to the world
For peace, our goal from the very start
And prosperity to last
We dare to dream, we care to share
Together for ASEAN
เพลงนี้ได้รับการรับรองเป็น เพลงประจำอาเซียนอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2551 (ค.ศ. 2008)
แต่งโดย: Kittikhun Sodprasert (ทำนอง)
แต่งคำร้องโดย: Payom Valaiphatchra
เพลงนี้ใช้ร้องในพิธีการสำคัญของอาเซียน และกิจกรรมของเยาวชนอาเซียนในหลายประเทศ
เนื้อเพลง "The ASEAN Way" เวอร์ชันภาษาไทยแบบขับร้อง (แปลจากต้นฉบับเพื่อให้ร้องได้ลื่นไหลและยังคงความหมายเดิม):
พลิ้วลู่ลม โบกสะบัด
ใต้หมู่ธงปลิวไสว
สัญญาณแห่งสัญญาทางใจ
วันที่เรามาพบกัน
อาเซียนเป็นหนึ่งดังที่เราปราถนา
เราพร้อมเดินหน้าไปตรงไหน
หล่อหลอมจิตใจ
ให้เป็นหนึ่งเดียว
อาเซียนยึดเหนี่ยวสัมพันธ์
ให้สังคมนี้มีแต่แบ่งปัน
เศรษฐกิจมั่นคงก้าวไกล
เนื้อร้องนี้เป็นฉบับดัดแปลงเพื่อให้สามารถขับร้องเป็นภาษาไทยตามจังหวะของเพลงต้นฉบับภาษาอังกฤษได้
ยังไม่มีการประกาศใช้เวอร์ชันภาษาไทยอย่างเป็นทางการโดยอาเซียน แต่หลายประเทศได้ใช้เวอร์ชันแปลนี้ในกิจกรรมเยาวชนและการเรียนการสอน
ประชาคมอาเซียน (ASEAN Community) แบ่งออกเป็น 3 เสาหลัก:
ประชาคมการเมืองและความมั่นคง (APSC)
ประชาคมเศรษฐกิจ (AEC)
ประชาคมสังคมและวัฒนธรรม (ASCC)
กฎบัตรอาเซียน (ASEAN Charter): มีผลบังคับใช้ในปี พ.ศ. 2551 เพื่อเป็นธรรมนูญที่กำหนดกฎเกณฑ์ของอาเซียน
วิสัยทัศน์อาเซียน ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบัน สะท้อนให้เห็นถึงเป้าหมายและทิศทางของการรวมกลุ่มประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนเนื่อง ดังนี้
ในระยะแรกของการก่อตั้งอาเซียน วิสัยทัศน์มุ่งเน้นไปที่:
การสร้างสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค
การป้องกันความขัดแย้งระหว่างประเทศสมาชิกด้วยหลักการไม่แทรกแซงกิจการภายใน (Non-interference)
เน้นความร่วมมือทางเศรษฐกิจในลักษณะหลวมๆ (Loose Cooperation)
พัฒนาเศรษฐกิจและความเป็นอยู่ของประชาชนผ่านความร่วมมือทวิภาคีและพหุภาคี
เอกสารสำคัญในยุคนี้ได้แก่:
ปฏิญญากรุงเทพฯ (Bangkok Declaration) 1967
สนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ (Treaty of Amity and Cooperation: TAC) 1976
ในช่วงนี้อาเซียนมีแนวทางที่ชัดเจนมากขึ้น สู่เป้าหมายการสร้าง “ประชาคมอาเซียน (ASEAN Community)” เพื่อเพิ่มศักยภาพและสร้างอาเซียนให้เป็นองค์กรที่มีความเข้มแข็งมากขึ้น
เน้นหลักการ 3 เสาหลัก ได้แก่:
ประชาคมการเมืองและความมั่นคง (ASEAN Political-Security Community: APSC)
มุ่งเสริมสร้างสันติภาพและเสถียรภาพของภูมิภาค
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community: AEC)
ตั้งเป้าเป็นตลาดและฐานการผลิตเดียว มีการเคลื่อนย้ายสินค้า บริการ แรงงานมีฝีมือ เงินทุนได้อย่างเสรีมากขึ้น
ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน (ASEAN Socio-Cultural Community: ASCC)
เน้นความร่วมมือเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชน ส่งเสริมความร่วมมือทางวัฒนธรรม สังคม และสิ่งแวดล้อม
เอกสารสำคัญยุคนี้:
วิสัยทัศน์อาเซียน 2020 (ASEAN Vision 2020) ในปี ค.ศ. 1997
ปฏิญญาว่าด้วยความร่วมมืออาเซียนฉบับที่ 2 (Declaration of ASEAN Concord II หรือ Bali Concord II) 2003
กฎบัตรอาเซียน (ASEAN Charter) 2007
(มีผลบังคับใช้จริงในปี 2008)
ตั้งแต่ปี 2558 อาเซียนได้ประกาศวิสัยทัศน์ใหม่ ภายใต้เอกสารสำคัญคือ วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียน ค.ศ. 2025 (ASEAN Community Vision 2025) ซึ่งมีเป้าหมายชัดเจนและเป็นรูปธรรมมากขึ้น โดยเน้นประเด็นสำคัญ ดังนี้:
เป็น ประชาคมที่ยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง (People-oriented, People-centered ASEAN)
มี การรวมตัวทางเศรษฐกิจที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น (Highly Integrated and Cohesive Economy)
เป็น ภูมิภาคที่มีเสถียรภาพ ปลอดภัย สันติภาพ และเจริญรุ่งเรือง (Peaceful, Stable, and Prosperous Region)
ส่งเสริม อัตลักษณ์ร่วมของอาเซียน (ASEAN Identity)
ส่งเสริม การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development) และตอบสนองต่อความท้าทายใหม่ๆ เช่น ภัยธรรมชาติ โรคระบาด ความมั่นคงทางไซเบอร์ และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
เอกสารสำคัญยุคนี้:
ASEAN Community Vision 2025 (วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียน 2025)
ASEAN Political-Security Community Blueprint 2025
ASEAN Economic Community Blueprint 2025
ASEAN Socio-Cultural Community Blueprint 2025
อาเซียนได้เตรียมการร่าง วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียนหลังปี 2025 (Post-2025 ASEAN Community Vision) โดยมีเป้าหมายระยะยาวในการสร้างอาเซียนที่:
มีความสามารถในการแข่งขันระดับโลกมากขึ้น
เชื่อมโยงกับเศรษฐกิจโลกอย่างมีประสิทธิภาพ
ตอบสนองต่อความท้าทายและโอกาสที่เกิดจากเทคโนโลยีดิจิทัลและนวัตกรรมใหม่ๆ
ส่งเสริมความร่วมมือกับประเทศคู่เจรจา (Dialogue Partners) และองค์การระหว่างประเทศอื่นๆ
ยุคแรก (1967-1996)
วิสัยทัศน์หลัก สันติภาพ มั่นคง และความร่วมมือหลวมๆ
เน้นการป้องกันความขัดแย้งและความมั่นคงของรัฐชาติ
ยุคสอง (1997-2015)
วิสัยทัศน์หลัก ประชาคมอาเซียน (AEC, APSC, ASCC)
เน้นการรวมตัวทางเศรษฐกิจ การเมือง และสังคมอย่างเป็นระบบ
ยุคปัจจุบัน (2015-2025)
วิสัยทัศน์หลัก ประชาคมอาเซียนที่ยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง
ประชาชน การพัฒนาที่ยั่งยืน ความร่วมมือเชิงลึกและเข้มข้น
อนาคต (2026 เป็นต้นไป)
วิสัยทัศน์หลัก ประชาคมที่สามารถแข่งขันระดับโลกและตอบสนองต่อความท้าทายใหม่ๆ
นวัตกรรม เทคโนโลยีดิจิทัล เศรษฐกิจโลก และการจัดการวิกฤติร่วมกัน
วิสัยทัศน์อาเซียนที่เปลี่ยนไปตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาสะท้อนให้เห็นถึง พลวัตของโลก ที่อาเซียนพยายามปรับตัวให้ทันกับการเปลี่ยนแปลง และพร้อมที่จะเผชิญกับความท้าทายใหม่ๆ ในอนาคตต่อไป
เป็นกรอบยุทธศาสตร์ระยะยาวที่อาเซียนได้ประกาศใช้เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2568 ในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 46 ณ กรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย โดยมีเป้าหมายเพื่อกำหนดทิศทางการพัฒนาและความร่วมมือของภูมิภาคในช่วง 20 ปีข้างหน้า
วิสัยทัศน์นี้มุ่งเน้นการสร้างอาเซียนที่:
มีความยืดหยุ่น (Resilient)
มีนวัตกรรม (Innovative)
มีพลวัต (Dynamic)
ยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง (People-Centred)
โดยมีเป้าหมายให้อาเซียนเป็นภูมิภาคที่มีบทบาทสำคัญในเวทีโลก และเป็นศูนย์กลางการเติบโตในภูมิภาคอินโด-แปซิฟิก
การเมืองและความมั่นคง (Political-Security):
ส่งเสริมสันติภาพ เสถียรภาพ และการเคารพกฎหมายระหว่างประเทศ
เสริมสร้างบทบาทของอาเซียนในเวทีภูมิภาคและระดับโลก
รักษาความเป็นกลางและความมั่นคงของภูมิภาค
เศรษฐกิจ (Economic):
มุ่งให้อาเซียนเป็นเศรษฐกิจใหญ่อันดับ 4 ของโลก
ส่งเสริมนวัตกรรม การเปลี่ยนผ่านสู่ดิจิทัล และการเติบโตอย่างยั่งยืน
เสริมสร้างความยืดหยุ่นทางการเงิน และสนับสนุนวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (MSMEs)
สังคมและวัฒนธรรม (Socio-Cultural):
สร้างสังคมที่มีความเป็นหนึ่งเดียวและครอบคลุม
ส่งเสริมการศึกษา การจ้างงานที่มีคุณค่า และการเข้าถึงบริการสุขภาพ
สนับสนุนความเท่าเทียมทางเพศ การมีส่วนร่วมของเยาวชน และการอนุรักษ์วัฒนธรรม
การเชื่อมโยงและการเสริมสร้างสถาบัน (Connectivity and Institutional Capacity):
พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและระบบดิจิทัลที่ยั่งยืน
เสริมสร้างความยืดหยุ่นของเมือง และเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการของสถาบันอาเซียน
การเป็นผู้นำระดับภูมิภาคและโลก: เสริมสร้างบทบาทของอาเซียนในการกำหนดทิศทางของภูมิภาคและโลก รวมถึงการรักษาระเบียบระหว่างประเทศที่ยึดหลักกฎหมาย
เศรษฐกิจดิจิทัลและเศรษฐกิจสีเขียว: เร่งพัฒนาเศรษฐกิจดิจิทัล ความมั่นคงทางไซเบอร์ เทคโนโลยีขั้นสูง การเติบโตสีเขียว และเศรษฐกิจสีน้ำเงิน
ความครอบคลุมและการมีส่วนร่วม: ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของสตรี เยาวชน และชุมชนที่เปราะบางในกระบวนการกำหนดนโยบายและโครงการต่างๆ
ความยั่งยืนและความยืดหยุ่น: ให้ความสำคัญกับการดำเนินการด้านสภาพภูมิอากาศ การปกป้องสิ่งแวดล้อม การเตรียมความพร้อมต่อโรคระบาด และความยืดหยุ่นของห่วงโซ่อุปทาน
วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียน 2045 ประกอบด้วยเอกสารหลัก 6 ฉบับ ได้แก่:
ปฏิญญากัวลาลัมเปอร์ว่าด้วยอาเซียน 2045: อนาคตร่วมกันของเรา
วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียน 2045
แผนยุทธศาสตร์ประชาคมการเมืองและความมั่นคงอาเซียน
แผนยุทธศาสตร์ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน 2026–2030
แผนยุทธศาสตร์ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน
แผนยุทธศาสตร์การเชื่อมโยงอาเซียน
วิสัยทัศน์ประชาคมอาเซียน 2045 เป็นกรอบยุทธศาสตร์ที่มุ่งสร้างอาเซียนที่มีความยืดหยุ่น นวัตกรรม พลวัต และยึดประชาชนเป็นศูนย์กลาง โดยมีเป้าหมายให้อาเซียนเป็นภูมิภาคที่มีบทบาทสำคัญในเวทีโลก และเป็นศูนย์กลางการเติบโตในภูมิภาคอินโด-แปซิฟิก