12 มกราคม 2568
การเขียนอ้างอิงแบบ Harvard (Harvard Referencing Style) เป็นระบบการอ้างอิงที่นิยมใช้ในงานวิชาการ ซึ่งมีสองส่วนหลักคือ:
การอ้างอิงในเนื้อหา (In-text citation)
รายการอ้างอิงท้ายบทความ (Reference list)
โครงสร้าง:
(ชื่อผู้แต่ง ปีที่พิมพ์, หน้า)
หากไม่มีเลขหน้าก็สามารถละไว้ได้
ตัวอย่างการอ้างอิงในเนื้อหา
ถ้ามีผู้แต่ง 1 คน:
… เป็นที่ถกเถียงกันในหมู่นักวิชาการ (Smith, 2020, p. 25).
Smith (2020, p. 25) ระบุว่า …
ถ้ามีผู้แต่ง 2 คน:
… (Smith & Brown, 2019, p. 10).
Smith และ Brown (2019, p. 10) กล่าวว่า …
ถ้ามีผู้แต่งมากกว่า 3 คน:
… (Smith et al., 2021, p. 50).
Smith et al. (2021, p. 50) พบว่า …
ถ้าไม่มีชื่อผู้แต่ง (ใช้ชื่อองค์กรหรือชื่อเรื่อง):
… (World Health Organization, 2022).
… ("The Future of AI," 2023).
เรียงลำดับตามตัวอักษรของชื่อผู้แต่ง และใช้รูปแบบดังนี้:
กรณีหนังสือ
โครงสร้าง:
นามสกุล, ชื่อย่อ. (ปีที่พิมพ์) ชื่อหนังสือ. ฉบับพิมพ์ (ถ้ามี). เมืองที่พิมพ์: สำนักพิมพ์.
ตัวอย่าง:
Smith, J. (2020) Introduction to AI. 2nd edn. London: Oxford University Press.
กรณีบทความในวารสาร (Journal Article)
โครงสร้าง:
นามสกุล, ชื่อย่อ. (ปี) 'ชื่อบทความ', ชื่อวารสาร, เล่ม(ฉบับ), หน้า.
ตัวอย่าง:
Brown, K. (2019) 'Deep Learning in Healthcare', Journal of AI Research, 15(3), pp. 100-120.
กรณีบทความจากเว็บไซต์
โครงสร้าง:
นามสกุล, ชื่อย่อ. (ปี) 'ชื่อบทความ', ชื่อเว็บไซต์, วันที่เข้าถึง, URL.
ตัวอย่าง:
World Health Organization (2022) 'COVID-19 and AI', WHO, Available at: https://www.who.int (Accessed: 10 February 2025).
กรณีเอกสารราชการ/องค์กร
โครงสร้าง:
ชื่อองค์กร. (ปี) ชื่อเอกสาร. เมืองที่พิมพ์: สำนักพิมพ์/องค์กร.
ตัวอย่าง:
United Nations (2021) Sustainable Development Goals Report. New York: United Nations.
การอ้างอิงในเนื้อหาใช้ (ชื่อ, ปี, หน้า)
รายการอ้างอิงท้ายบทความใช้รูปแบบตามประเภทแหล่งข้อมูล
เรียงลำดับตามตัวอักษรของนามสกุลผู้แต่ง